قابليت تعقيب هوشمند (Smart Tracking) دوربين مداربسته چيست و چه كاربردهايي دارد؟

با وجود انواع متنوعي از دوربين هاي مداربسته طراحي شده در طول سال هاي متمادي به منظور ارائه امنيت و تحقق اهداف نظارتي، با اين حال همواره اين سوال مطرح مي گردد كه چگونه مي توان به طور موثري پروژه هاي نظارتي با ابعاد بزرگ و با تعداد دوربين بالا را مديريت نمود.

بعضي از دوربين هاي مداربسته تحت شبكه از نوع گردان يا PTZ مي توانند عملكرد خودكار تعقيب سوژه را پشتيباني مي كنند. قابليت Smart tracking يا رديابي هوشمند در دوربين هاي مدار بسته يك تكنولوژي نوآورانه در دوربين هاي مداربسته گردان يا PTZ است. اين ويژگي اثربخشي سيستم هاي امنيتي و نظارتي را به ويژه در مكان هايي كه شاهد حضور گاه به گاه افراد يا وسايل نقليه است ارتقا مي بخشد. و بدين وسيله مي توان از بسياري از حوادث و رخدادهاي غيرمترقبه و يا جنايي جلوگيري نمود.

با استفاده از اين تابع، هنگامي كه يك جسم در حال حركت (فرد، وسيله نقليه، و غيره) وارد منطقه تحت نظارت دوربين مدار بسته مي شود، به طور خودكار توسط دوربين شناسايي و رديابي مي گردد. زماني كه اين سوژه از ديد دوربين خارج مي شود، دوربين به طور خودكار مجددا به نظارت بر محيط تعيين شده خود باز مي گردد. علاوه بر اين، زماني كه كاربران مايلند تا سوژه مورد نظر خود را تغيير دهند، به سادگي مي توانند بر روي سوژه ديگر كليك كردهتا دوربين جهت رديابي خود را بر روي سوژه جديد قرار دهد.

همچنين اين دوربين ها داراي قابليت تشخيص و تمايز سوژه و تشخيص چهره نيز مي باشد. كه كمك بسيار خوبي در طول رديابي محسوب مي گردد. اين نوع دوربين ها توانايي بسيار بالاي در پوشش دادن مناطق وسيع را دارند و اطلاعات كاملتري را در اختيار كاربر مي گذارند. اين مسِله باعث مي گردد تا نياز به وجود دوربين هاي متعدد در مكان مورد نظر كاهش يافته كه به طور مستقيم منجر به كاهش هزينه ها مي گردد.

الگوريتم عملكرد

به طور معمول، دوربين گرداني كه از قابليت تعقيب هوشمند پشتيباني مي كند، داراي نرم افزار هايي خاص است كه بر اساس الگوريتم تجزيه و تحليل هر فريم از تصوير برنامه ريزي شده است. كاربران همچنين مي توانند با استفاده از ماوس و انتخاب دقيق سوژه براي رديابي خودكار استفاده كنند. اين امر مي تواند از رديابي هاي تصادفي در هنگامي كه تعداد اشياء متحرك زياد است جلوگيري نمايد. در حال حاضر با استفاده از روش هاي زير رديابي سوژه ها انجام مي گردد:

روش Manual يا دستي:

در اين حالت به صورت دستي مي توانيد سوژه مورد نظر را براي دوربين تعريف نماييد. سپس دوربين به صورت خودكار در بازه ديد خود به تعقيب سوژه مي پردازد.
فعال شدن خودكار در صورت عبور سوژه از خط(Line Crossing Trigger):
در اين حالت مي توانيد خطي فرضي را تعيين كرده، كه در زمان عبور سوژه(ها) از اين خط، دوربين به طور خودكار فعال شده و در محدوده نظارتي خود آن را تعقيب مي نمايد.
فعال شدن در صورت ورود يا خروج سوژه از يك منطقه(Region Entrance/Exiting Trigger ):

در اين حالت مي توانيد به جاي كشيدن يك خط فرضي، يك ناحيه مجازي را براي دوربين معين نماييد. بدين ترتيب با ورود يا خروج سوژه مورد نظر به اين منطقه، دوربين آن را رديابي مي كند.
تشخيص اشيا رها شده در محل (Unattended Baggage Trigger):

در اين حالت دوربين مي تواند اجسامي را كه به مدت طولاني در يك مكان عمومي رها شده اند شناسايي نموده و محل آن را به صورت دقيق در تصاوير نشان دهد. از اين روش معمولا براي مكان هاي عمومي پر تردد مانند ايستگاه هاي مترو، قطار ها و يا فرودگاه ها به منظور شناسايي عوامل خرابكاري يا بمب گذاري استفاده مي گردد.
تشخيص حذف اشيا از تصوير(Object Removal Trigger):

در اين حالت دوربين نسبت به حذف يك جسم ثابت در محيط حساس بوده و مي تواند آن را تشخيص مي دهد. اين قابليت براي مكان هايي از جمله موزه ها كه داراي اشيا حساس، ثابت و قيمتي هستند مناسب است.

كاربردها و مزاياي استفاده از دوربين هاي هوشمند

از با قابليت تعقيب هوشمند مي توان در بسياري از سيستم هاي نظارت تصويري با ابعاد وسيع استفاده نمود براي مثال براي اهداف نظارتي از جمله جنگل ها، جاده ها، ايستگاه هاي قطار، فرودگاه ها، بنادر، پارك ها، خيابان ها، ورزشگاه ها، پايگاه هاي نظامي و … استفاده نمود. از جمله مزاياي اين دوربين هاي هوشمند مي توان به موارد زير اشاره نمود: